درمان ویتیلیگو با استفاده از پزشکی باز ساختی: نتایج امیدوارکننده
بررسی‌های سیستماتیک جدید نشان داده است که پزشکی ترمیمی می‌تواند در درمان ویتیلیگو مؤثر باشد. این تحقیق که شامل تحلیل انواع مختلف درمان‌های ترمیمی بود، نشان داد که تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) و سلول‌درمانی نتایج مطلوب‌تری نسبت به سایر روش‌ها داشته‌اند. با این حال، روش‌هایی همچون تزریق پلاسمای فاقد پلاکت، پیوند سلول‌های مو، پیوند ملانوسیت، پیوند کراتینوسیت، و معلق کردن ملانوسیت و کراتینوسیت در PRP نیز به طور قابل توجهی موجب بازگشت رنگدانه در بیماران شدند.
روش تحقیق
محققان برای یافتن مطالعات مرتبط از پایگاه‌های داده نظیر PubMed، Scopus، Embase، و Web of Science استفاده کردند و با ارزیابی کیفیت مطالعات، ویژگی‌های جمعیت‌شناختی شرکت‌کنندگان، معیارهای بهبود، و فواصل پیگیری را مورد بررسی قرار دادند. از ابزارهای پیشرفته‌ای مانند EndNote X8 و Google Sheets برای تحلیل و دسته‌بندی اطلاعات استفاده شد.
از مجموع 877 مقاله بررسی‌شده، 48 مقاله با حضور 2186 بیمار مبتلا به ویتیلیگو انتخاب شد. حدود نیمی از شرکت‌کنندگان زنان بودند و میانگین سنی آن‌ها 29.7 سال بود. مطالعات شامل 26 کارآزمایی تصادفی (54.2%)، 15 کارآزمایی تک‌گروهی (31.2%)، 5 کارآزمایی غیرتصادفی (10.4%) و 2 مورد سری‌های موردی (4.2%) بودند.
یافته‌های کلیدی
• ملانوسیت-کراتینوسیت پیوندی غیرکشت‌شده: بیش از 50 درصد بیماران (802 نفر) در طی 9 ماه بهبود یافتند. ترکیب این روش با فوتوتراپی NB-UVB نیز به کاهش 42 درصدی لکه‌های بدون رنگ منجر شد.
• تزریق PRP: میانگین بازگشت رنگدانه در 338 بیمار، 58.7 درصد بود. در ترکیب با روش‌های دیگر مانند میکرونیدلینگ یا لیزر CO2، نتایج بهتری مشاهده شد.
• پیوند سلول‌های منشأ مو: در 268 بیمار نتایج خوبی بین 4 تا 6 ماه مشاهده شد و ترکیب این روش با درمان‌های مکمل مانند NB-UVB تا 93.8 درصد موفقیت داشت.
• پیوند ملانوسیت و کراتینوسیت در PRP: در تمام مطالعات مرتبط بهبود معنی‌داری مشاهده شد.
عوارض جانبی و ارزیابی خطر
عوارض جانبی شامل درد، اریتم، تورم، کبودی و قرمزی بود که اغلب خفیف تا متوسط بودند و هیچ عارضه جدی گزارش نشد. ارزیابی خطر تعصب نشان داد که 37.21 درصد از مطالعات دارای خطر پایین و 13.95 درصد دارای نگرانی‌هایی بودند، در حالی که 50 درصد به عنوان پرخطر رتبه‌بندی شدند.
نتیجه‌گیری
این تحقیق نشان می‌دهد که پزشکی ترمیمی پتانسیل بالایی برای درمان ویتیلیگو دارد، به‌ویژه زمانی که با روش‌های دیگر ترکیب شود. نویسندگان پیشنهاد کردند که آزمایش‌های بیشتر با طراحی دقیق‌تر و پیگیری‌های بلندمدت می‌توانند کیفیت درمان‌ها را بهبود بخشند و اطلاعات بیشتری درباره تأثیر این روش‌ها بر کیفیت زندگی بیماران ارائه دهند.
منابع:
لینک اخبار
دیدگاهتان را بنویسید