آیا خالکوبی می تواند باعث سرطان خون یا پوست شود؟

برخی تحقیقات ارتباطی بین خالکوبی و افزایش خطر ابتلا به سرطان پیدا کرده‌اند و به نظر می‌رسد شواهد اخیر نشان می‌دهد که خالکوبی می‌تواند خطر ابتلا به سرطان خون را افزایش دهد. چه مکانیسم‌های بیولوژیکی می‌تواند این ارتباط را توضیح دهد، و آیا مردم واقعاً باید نگران پیامدهای سلامتی خالکوبی باشند؟

خالکوبی ها می توانند اشکال بسیار زیبایی از هنر باشند و به طور فزاینده ای محبوب هستند. طبق نظرسنجی مرکز تحقیقات پیو که در سال 2023 انجام شد، 32 درصد از آمریکایی ها حداقل یک خالکوبی دارند و 22 درصد چندین خالکوبی دارند. خالکوبی علاوه بر زینت دادن دائمی بدن، می‌تواند روشی معنادار برای یادآوری رویدادهای مهم زندگی باشد، یا می‌تواند نمادی از شفای ذهنی و عاطفی باشد.

با این حال، برخی از سؤالات در مورد پیامدهای بالقوه خالکوبی برای سلامتی باقی می‌ماند و اخیراً، محققان به روش‌هایی که خالکوبی می‌تواند در درازمدت بر سلامت جسمانی افراد تأثیر بگذارد، توجه کرده‌اند.

در یک مطالعه که در ابتدای جولای 2024 در Applied and Environmental Microbiology منتشر شد، نمونه هایی از 75 جوهر خالکوبی و آرایش دائمی را که معمولاً در ایالات متحده استفاده می شود مورد آزمایش قرار داد و نشان داد که 26 مورد از این جوهرها به باکتری های عامل عفونت آلوده شده بودند. این باکتری ها عبارتند از Staphylococcus epidermidis ، عفونتی که می تواند باعث عوارض شدید سلامتی شود، و Cutibacterium acnes که باعث آکنه می شود.

نگران‌کننده‌تر، مطالعه‌ای از دانشگاه لوند در سوئد است، که ماه قبل در مجله eClinical Medicine منتشر شد، نشان داد که خالکوبی در هر اندازه‌ای با ارتباط 21 درصدی لنفوم، نوعی سرطان خون، مرتبط است.

اما این ارتباط بین خالکوبی و سرطان خون به چه معناست؟ چگونه ممکن است خالکوبی خطر ابتلا به سرطان خون را افزایش دهد؟ آیا برخی از انواع خالکوبی از سایرین پرخطرتر هستند و اگر چنین است چرا؟ در نهایت، افراد در صورت داشتن خالکوبی چقدر باید نگران ابتلا به سرطان باشند و در مورد انجام یا عدم انجام خالکوبی چه چیزی را باید در نظر داشته باشند؟

بر اساس مطالعات علمی خالکوبی خطر ابتلا به سرطان خون را تا 21 درصد افزایش می دهد. جوهر خالکوبی حاوی مواد سرطان زا شناخته شده است و می تواند به اطراف بدن منتقل شود و به غدد لنفاوی ختم شود. با این حال، تحقیقات کمی در مورد اینکه آیا داشتن خالکوبی خطر ابتلا به سرطان را افزایش می دهد یا خیر، وجود دارد. محققان دانشگاه لوند سوئد از ثبت ملی برای شناسایی موارد لنفوم و تجزیه و تحلیل اینکه آیا می توان آنها را با خالکوبی مرتبط دانست استفاده کردند. آنها دریافتند که خطر ابتلا به لنفوم در افرادی که خالکوبی کرده بودند، در مقایسه با افرادی که خالکوبی نکرده بودند، 21 درصد افزایش می یابد.

اکنون محققان به دنبال این هستند که آیا خالکوبی می تواند خطر ابتلا به انواع مختلف سرطان را افزایش دهد یا خیر. در یک مطالعه مشاهده‌ای روی یک گروه سوئدی، خالکوبی با ۲۱ درصد افزایش خطر ابتلا به لنفوم، نوعی سرطان خون، مرتبط بود. محققان دانشگاه لوند، سوئد، ثبت ملی سرطان سوئد را تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند که اندازه خالکوبی تأثیر بر خطر ابتلا به سرطان دارد. در حالی که محققان قبلاً از خواص سرطان‌زای بالقوه برخی از جوهرهای خالکوبی آگاه بودند، نویسندگان این مطالعه گفتند که تأثیر آنها بر خطر سرطان نبوده و آنها را وادار به انجام تحقیقات فعلی کرده است.

دکتر کریستل نیلسن دانشیار دانشگاه لوند، در سوئد، به مدیکال نیوز تودی توضیح داد:

در 10 سال گذشته به ویژه در اروپا تمرکز زیادی روی محتوای شیمیایی جوهر خالکوبی شده است. جوهر خالکوبی اغلب حاوی مواد شیمیایی است که در زمینه های دیگر، به عنوان مثال در کارگرانی که در معرض شغل هستند، باعث سرطان می شوند. ما همچنین می دانیم که جوهر توسط سیستم ایمنی از پوست دور می شود، زیرا بدن سعی می کند ذرات جوهر را که به عنوان یک چیز خارجی که نباید وجود داشته باشد را حذف کند. نشان داده شده است که این فرآیند رنگدانه را به غدد لنفاوی منتقل می کند و به طور دائم در آنجا ذخیره می شود. وی در ادامه گفت: “ما می خواستیم نقاط را به هم وصل کنیم و بفهمیم که چگونه سلامت ما تحت تاثیر ذخیره دائمی مواد شیمیایی بالقوه سمی در سیستم ایمنی قرار می گیرد.”

81٪ خطر افزایش ابتلا به لنفوم در 2 سال پس از خالکوبی

محققان مواردی از لنفوم را در ثبت ملی سرطان سوئد، یک پایگاه داده متمرکز از موارد سرطان در این کشور، شناسایی کردند. به منظور در نظر گرفتن افرادی که احتمالاً خالکوبی می‌کنند، سن بیمارانی را که می‌خواستند شناسایی کنند، بین سال‌های 2007 تا 2017 به 20 تا 60 سالگی محدود کردند، زمانی که آنها به لنفوم مبتلا شدند. سپس با افراد مبتلا و کنترل – سه نفر در هر فرد مبتلا – تماس گرفتند تا از آنها بخواهند در مطالعه شرکت کنند و در نهایت یک گروه مطالعه متشکل از 1398 نفر مبتلا به لنفوم و 4193 نفر بدون لنفوم بررسی شد. محققان کشف کردند که 21٪ از افراد مبتلا به لنفوم خالکوبی داشتند و 18٪ از افراد بدون لنفوم خالکوبی داشتند. محققان دریافتند که این خطر در افراد دارای خالکوبی 81 درصد بیشتر از افراد بدون خالکوبی در 2 سال پس از دریافت خالکوبی بود. این خطر بین سالهای 3 تا 10 پس از خالکوبی کاهش یافت و پس از 11 سال به 19 درصد افزایش یافت. به طور کلی، شرکت‌کنندگانی که خالکوبی کرده بودند در مقایسه با گروه شاهد، 21 درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به لنفوم بودند. اندازه خالکوبی تأثیری بر خطر لنفوم نداشت. دو لنفومی که افراد خالکوبی در مقایسه با افراد بدون خالکوبی در بالاترین میزان خطر ابتلا به آن‌ها بودند، لنفوم منتشر سلول B و لنفوم فولیکولار بود.

چه چیزی افزایش خطر سرطان را توضیح می دهد؟

نویسندگان مطالعه حاضر بررسی نکردند که چرا افزایش خطر با خالکوبی رخ می دهد، اگرچه آنها تجزیه و تحلیل خود را برای عوامل مخدوش کننده بالقوه، مانند پیشرفت تحصیلی، درآمد، سیگار کشیدن، یا وضعیت تاهل تنظیم کردند تا تأثیر بالقوه وضعیت اجتماعی و اقتصادی را به حداقل برسانند.

تاثیر سبک زندگی بر نتایج مطالعه

دکتر وائل هارب، هماتولوژیست و انکولوژیست پزشکی دارای گواهی هیئت مدیره در موسسه سرطان MemorialCare در اورنج کوست و مراکز پزشکی Saddleback در اورنج کانتی، کالیفرنیا، که در این تحقیق شرکت نداشت، پرسید که آیا تفاوت های مشاهده شده بین افراد با و بدون خالکوبی می تواند در در واقع، ناشی از عوامل سبک زندگی باشد. به گفته وی این مطالعه در تجزیه و تحلیل خود چندین عامل سبک زندگی از جمله سیگار کشیدن و وضعیت اجتماعی-اقتصادی را تنظیم کرد. در حالی که مشخص شد تاتوها خود یک عامل خطر برای لنفوم هستند، عوامل سبک زندگی مرتبط با افرادی که خالکوبی می‌کنند (مانند سیگار کشیدن، مصرف مواد) نیز می‌توانند در افزایش خطر نقش داشته باشند.